ความงดงามและความสง่างามที่ยากจะหาสิ่งใดมาเปรียบได้ มักเกิดขึ้นมาจากการรวมตัวของความงาม 2 สิ่งเข้าด้วยกัน ดั่งสาวสวยผู้ครอบครองมงกุฎที่ผู้หญิงหลายคนหมายปอง หากไร้ซึ่งมงกุฎแล้วไม่ว่าจะสวยแค่ไหนก็จะขาดความสง่างาม หรือ ดอกไม้กับผีเสื้อ หากดอกไม้ขาดซึ่งผีเสื้อหรือแมลงมารุมล้อม ดอกไม้นั้นก็จะงดงามเพียงแต่ภายนอก ที่ อุทยานนกน้ำ เขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อย พัทลุง ก็เหมือนกัน เพราะที่นี่นอกจากจะเต็มไปด้วยทะเลบัวอันสวยงามแล้ว แถมยังมีหมู่มวลวิหกมาอาศัยหากิน ทำรัง แต่งแต้มความงดงามให้ธรรมชาติอย่างหาที่เปรียบมิได้
อุทยานนกน้ำ เขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อย นอกจากจะมีอาณาเขตอยู่ในจังหวัดพัทลุงแล้ว ยังมีพื้นที่บางส่วนที่ครอบคลุมจังหวัดนครศรีธรรมราช และจังหวัดสงขลาอีกด้วย รวมพื้นที่ทั้ง 3 จังหวัด มีเนื้อที่ 285,625 ไร่ มีลักษณะพื้นที่แตกต่างกันออกไป เช่น พื้นที่ทุ่งหญ้า พื้นที่ป่าพรุ พื้นที่ราบ และพื้นที่ผืนน้ำ สำหรับพื้นที่ที่เป็นผืนน้ำ หรือทะเลน้อยนั้นมีเนื้อที่ประมาณ 17,500 ไร่ จากความหลากหลายทางชีวภาพ องค์การยูเนสโก (UNESCO) จึงได้ประกาศให้เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำโลก เรียกชื่อว่า แรมซาร์ไซด์ (Ramsar Site) คือ พื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระหว่างประเทศ
ท่ามกลางอากาศยามสายที่ไม่ค่อยร้อนเท่าไหร่ เพราะดวงอาทิตย์ถูกเมฆพัดผ่านมาบังแสงเป็นระยะๆ ทำให้บรรยากาศเป็นใจต่อผมและสมาชิกในเรืออีก 6 คน ที่จะได้ล่องเรือชมความงดงามของทะเลน้อย ทันทีที่เรือแล่นออกจากท่าผมพยายามมองซ้ายมองขวาแต่ก็ยังไม่เห็นกลุ่มบัวมากมายอย่างที่เขาล่ำลือกัน แต่เมื่อเรือแล่นไปได้ประมาณ 2 นาที ผมก็ต้องตกตะลึงในความงดงามของดอกบัวที่มีมากมาย ไม่ว่าสายตาของผมจะทอดมองไปทางไหนก็เห็นแต่สีชมพูแต่งแต้มเต็มไปหมด
เรือแล่นผ่านดงบัวสายผมรีบหยิบกล้องในกระเป๋าออกมาถ่ายบัวสาย ยังไม่ทันที่จะกดชัตเตอร์ได้ถึง 5 รูป ผมก็ต้องรีบเปลี่ยนเป้าหมายทันทีเพราะ มีกลุ่มนกนางนวลกระจัดกระจายหาอาหารเลี้ยงปากท้อง ถัดจากนั้นไปไม่ไกลเท่าไหร่ เสียงชัตเตอร์จากกล้องสมาชิกที่ลงเรือลำเดียวกับผมก็ดังไม่ขาดสายอีกครั้งเพราะได้ไปเห็นเจ้าเหยี่ยวแดงยืนตระหง่านอยู่บนท่อนไม้ สายตาของมันสอดส่องมองหาเหยื่อไปมาสมกับเป็นนักล่าบนนภาเสียจริง
ด้วยความที่เรือแล่นไปเรื่อยๆ อย่างไม่หยุดยั้ง จึงทำพวกเราได้ภาพอย่างไม่จุใจเท่าไหน เลยต้องวกเรือกลับไปอีกรอบหนึ่งเพื่อที่จะไปเก็บภาพเหยี่ยวแดงอีกครั้ง คนเรือดับเครื่องยนต์เพื่อไม่ให้มีเสียงรบกวน ปล่อยให้เรือไหลเข้าไปอย่างเงียบๆ มีเพียงเชียงชัตเตอร์จากกล้องเท่านั้น แต่ก็ยังคงเงียบไม่พอเพราะสัญชาติญาณของนักล่าบ่งบอกว่ากำลังมีสิ่งมาคลุกคามจึงทำให้มันบินหนีไป
ที่อุทยานนกน้ำแห่งนี้นอกจากจะมีนกที่ใช้ชีวิตเป็นประจำอยู่ในทะเลน้อยแห่งนี้แล้ว ก็ยังมีนกที่บินมาจากประเทศอื่นมาอาศัยเป็นการชั่วคราว สถานที่แห่งนี้จึงเป็นที่รวมของนกพันธุ์ต่างๆ อาทิ นักคัดคู นกปรอท นกชายเลน นกเหล่านี้เป็นนกที่อพยพมาจากประเทศแถบเหนือในช่วงฤดูหนาว ส่วนนกประเภทที่ใกล้จะสูญพันธุ์ ก็ยังมีให้พบเห็นได้ที่ทะเลน้อยแห่งนี้ เช่น นกกระสานวล นกทะเลขาเขียวลายจุด นกช้อนหอยขาว นกฟิพฟุท เป็นต้น
เรือล่องลัดเลาะไปตามดงบัวหลวง ผ่านพุ่มไม้น้ำ จนไปถึงดงบัวขาว ผมรู้สึกเหมือนกับว่าตอนนี้ผมได้เดินทางชมสวนแต่ละสวนสลับกัน เหมือนกับว่าเดินชมกล้วยไม้ ไปดูกุหลาบ ปิดท้ายด้วยตระบองเพชรอะไรประมาณนั้น จากดอกบัวสีชมพูสดใส กลับกลายเปลี่ยนเป็นสีขาวให้ความรู้สึกไม่แพ้ชมสวนบนบกเลยทีเดียว
ในบริเวณนี้มีนกอีโก้ง ลำตัวสีเขียวอมน้ำเงินเดินหาอาหารมากมาย พร้อมกับนกเป็ดน้ำที่ดำผุดดำว่ายเพื่อหาปลาซึ่งเป็นอาหารรสเลิศของมัน ไม่นานนักผมก็มาถึงศาลานางเรียบ บนศาลาแห่งนี้เป็นที่พักชั่วคราวสำหรับนักท่องเที่ยว บนนี้มีอาหาร เครื่องดื่มไว้จัดจำหน่าย รวมถึงสุขาสำหรับนักท่องเที่ยว
หลังจากที่พักผ่อนเติมพลังกันอย่างเต็มที่บนศาลานางเรียบ ผมก็กลับลงสู่บรรยากาศในเรืออีกครั้ง แต่คราวนี้เรือที่ผมโดยสารมาต้องรีบทำเวลามากขึ้นเพราะผมใช้เวลาท่องทะเลน้อยดูนกชมบัวมากว่า 2 ชั่วโมง ยังมีทริปอื่นให้ต้องรีบเดินทางกันอีก เรือแล่นเร็วเป็นพิเศษทำให้การถ่ายภาพต้องหยุดลงชั่วขณะ ตอนนี้ผมไม่ต้องถ่ายรูปอีกแล้ว ผมจึงมีโอกาสที่จะได้ซึมซับบรรยากาศความงดงามของทะเลน้อยผ่านสายตาของผมทั้งสองข้างโดยที่ไม่ต้องมีเลนส์กล้องมาบดบัง พร้อมกับสูดอากาศอันสดชื่นที่คุณมีเงินมากแค่ไหนก็หาซื้อไม่ได้ในเมืองหลวง
ยิ่งเรือออกมาไกลเท่าไหร่ก็ยิ่งห่างจากหมู่มวลวิหกมากขึ้นเพราะทางที่ผมจะเดินทางกลับนั้นเป็นพื้นที่น้ำกว้างๆ ไม่มีพุ่มไม้หรือดงดอกบัว มีแต่เพียงดอกบัวนาที่อยู่ปะปลายเท่านั้น ไม่นานนักแสงอาทิตย์ที่ถูกเมฆบดบังก็หลุดออกมาส่องแสงแดดไล่หลังพวกผมอย่างบ้าครั่ง ทำให้พวกผมรู้สึกร้อนระอุขึ้นมา แต่ก็ไม่สามารถเรียกเหงื่อให้ไหลรินออกมาได้มากนัก เพราะใช้เวลาไม่นานก็มาถึงท่าเรือท่าเดิมที่นำพาผมให้รู้จักกับ อุทยานนกน้ำ เขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อย พัทลุง อย่างลึกซึ้ง
